باسمه تعالی
اقتصاد سالم از دیدگاه قرآن و ائمّه اطهار (ع)
مقدّمه
یکی از شاخه های اقتصاد سالم در یک جامعه انفاق و کسب روزی حلال می باشد. انسانی که در قرآن کریم، از زبان قادر قدیر با صفاتی چون قتور (بخشی از آیه 100 سورۀ الاسراء) (بسیار بخیل) و هَلوع (بخشی از آیه 19 سورۀ معارج) (سخت حریص و بی صبر) خوانده شده و حُبّ مال دنیا به شدّت او را تحت الشّعاع خود قرار می دهد، «وَ اِنَّهُ لِحُبّ الخَیرِ لَشدیدٌ» (آیه 8 سورۀ عادیات) و «وَ تُحِبّونَ المالَ حُبّاً جَمّاً» (آیه 20 سورۀ فجر) (و سخت فریفته و مایل به مال دنیا می باشند)، چگونه می تواند از این لذایذ زودگذر بگذرد و احسان و انفاق را بر هوای نفس مسلّط سازد و مشمول این آیه ی والا قرار گیرد که «... وَ آتَی المالَ علی حُبِّهِ ذوِی القُربی والیَتامی وَالمَساکینَ وابنَ السَّبیل والسّائلینَ و فِی الرِّقابِ» (و دارایی خود را در راه دوستی خدا به خویشان و یتیمان و فقرا و راهگذران و گدایان و آزاد کردن بندگان صرف می کند)؟ (بخشی از آیه 177 سورۀ بقره) آری انفاق و ایثار سبب شهامت غلبه بر نفس سودجو و هوسهای آنی می گردد و انسان را به سمت و سوی عروة الوثقای الهی سوق می دهد. احسان، هوسها و زخارف زندگی را در نظر انسان سخاوتمند خوار و زبون و جهان جاوید را برای او جلوه گاه جانان می سازد. انسان مؤمن «اَنفِقوا مِن طیّباتِ ما کَسَبتُم» (بخشی از آیه 267 سورۀ بقره) (از بهترین آنچه به دست آوردید انفاق کنید) را سرلوحه ی حیات خویش قرار داده و با از خودگذشتگی از آنچه که نفسش آن را نفیس می داند، می گذرد و آن را به عشق معشوق ابدی می بخشد.
با توجّه به اینکه انفاق و کسب روزی حلال رکنی از ارکان اقتصاد سالم در جامعه می باشد، در این پژوهش که از روش کتابخانه ای استفاده شده، مسأله انفاق و کسب روزی حلال از دیدگاه قرآن و احادیث مورد بررسی قرار گرفته است.
:: موضوعات مرتبط:
مقالات ،
اقتصاد سالم از دیدگاه قران و ائمه اطهار،
،